LECZENIE NADPOTLIWOŚCI
Nadpotliwość jest stanem charakteryzującym się nieprawidłowym nasileniem procesu pocenia w stosunku do tego, jaki niezbędny jest do regulacji temperatury ciała. Wyróżnia się dwa główne rodzaje nadmiernej potliwości: uogólnioną oraz ograniczoną do poszczególnych części ciała — rąk, stóp, dołów pachowych oraz pachwin, będących rejonami o największej aktywności pocenia z uwagi na relatywnie dużą koncentrację gruczołów potowych. Objawy pierwotnej nadpotliwości pojawiają się zazwyczaj w okresie dojrzewania lub nieco wcześniej, a zaburzenie to uznawane jest za cechę dziedziczoną genetycznie. Pierwotną nadpotliwość należy odróżniać od nadpotliwości wtórnej, której symptomy mogą pojawiać się w każdym momencie życia i wiążą się z występowaniem takich zaburzeń jak choroby tarczycy, przysadki, cukrzyca, nowotwory, dna moczanowa, menopauza, czy stosowanie niektórych leków. Ocenia się, że nawet 1% populacji cierpi na jedną z odmian nadmiernej potliwości. Nadprodukcja potu w takich rejonach jak dłonie, stopy, klatka piersiowa lub pachy może utrudniać wykonywanie zwykłych, codziennych czynności i może być przyczyną kłopotliwych sytuacji w życiu zawodowym lub towarzyskim. Dodatkowy dyskomfort wiąże się z często towarzyszącym nadpotliwości nieprzyjemnym zapachem, powstającym w wyniku rozkładu potu przez bakterie. Dlatego też skuteczna terapia tego zaburzenia jest niezwykle ważnym elementem praktyki dermatologicznej i medycyny estetycznej.
Leczenie nadpotliwości:
Nadmierna potliwość jest jednym ze wskazań do terapii oczyszczoną toksyną botulinową typu A, szeroko stosowaną w dermatologii estetycznej. Obecnie jest to najskuteczniejsza metoda leczenia nadpotliwości dłoni, stóp, i pach. Efekty działania toksyny pojawiają się po kilku dniach i utrzymują przez kilka miesięcy. W indywidualnych przypadkach do roku i dłużej. Aktualnie zarejestrowanym do tego typu terapii preparatem jest Botox® firmy Allergan oraz Dysport® firmy Beaufour Ipsen International.
Zabieg polega na wstrzykiwaniu, przy użyciu bardzo cienkiej igły, niewielkiej objętości (0.1–0.2 ml) roztworu toksyny w kilkanaście oddalonych od siebie o około 1 cm miejsc, pokrywając równomiernie okolicę obu pach, rąk czy stóp. Niekiedy korzysta się z barwnika, który umożliwia zidentyfikowanie obszarów skóry, w których wydzielanie potu jest największe i które powinny być poddane terapii. Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki, cząsteczki toksyny botulinowej blokują w sposób odwracalny działanie nerwów zaopatrujących gruczoły potowe, zapobiegając w ten sposób wydzielaniu przez nie potu.
Efekty kuracji
Obserwowany efekt działania toksyny wykazuje indywidualne różnice. Blokada zakończeń nerwowych pod wpływem preparatu toksyny botulinowej utrzymuje się przez 6–12 miesięcy, po których powstają nowe zakończenia nerwowe. Obserwowany przez kilka miesięcy efekt leczenia w końcu zanika i wymaga powtórzenia procedury. Kolejny zabieg może być przeprowadzony w momencie nawrotu dolegliwości, co następuje średnio po 7–12 miesiącach.
Po wykonanym zabiegu można natychmiast wrócić do codziennej aktywności. Czasami przez kilka godzin może utrzymywać się tkliwość w miejscach wkłuć, przez kilka dni lekki świąd w okolicy pach w przypadku leczenia tej okolicy, rzadko, przy leczeniu nadpotliwości rąk, mijające po kilku dniach przejściowe osłabienie siły mięśniowej, nie utrudniające w szczególny sposób wykonywania codziennych czynności.
Przeciwwskazania do stosowania toksyny botulinowej
- Choroby przebiegające z zaburzeniem przewodnictwa nerwowo-mięśniowego
- Nadwrażliwość na składniki preparatu
- Terapia niektórymi lekami (o ich stosowanie pacjent jest zawsze pytany przed wykonaniem zabiegu)
- Infekcje skóry w rejonie iniekcji
- Ciąża, okres laktacji
KOSZT ZABIEGU
Leczenie nadpotliwości
● Doły pachowe 1400–2000 zł
● Ręce 1500–2000 zł
● Stopy 1500–2500 zł
